Weer een bijzondere week :)

Hey allemaal!

Daar zijn we weer!!
Deze week begon wat slechter dan normaal. Behalve de maandag dan. De maandag was leuk, maar dinsdag was ik ziek. Ik had al slecht geslapen, omdat ik erg misselijk was. Ik had het gevoel dat ik moest overgeven. Ik gebruikte bijna de gehele avond een tip van mijn vriendinnetje Sonja. Als je misselijk bent moet je namelijk op een bepaalde zij liggen. Natuurlijk wist ik niet meer welke zij, dus ik heb voor mijn linker gekozen.
Al slecht geslapen dus. Toen ik wakker was, was het niet veel beter. Wifi werkte niet goed dus ik kon Anne geen berichtje sturen. Dan maar evengoed heen. Zat ik daar. Half aanwezig. Had daar toch maar bedacht dat ik heen ging want ja Anne voelde zich ook niet erg lekker.
Toen kwam 1 iemand van Green Lion en vroeg hoe het ging. Ik vertelde wat er aan de hand was en ze hebben me afgeraden om heen te gaan. Volgens hen worden veel mensen nu ziek (ook mensen van hier) omdat het te warm is en het niet regent (in regenseizoen..). Ik moest een dag goed uitrusten en als het morgen niet beter was brachten ze me naar de dokter. Totaal niet nodig maar zo zijn ze hier. Ze brachten me terug naar huis met de scooter en wat ben ik blij dat ze mij hebben overgehaald, want ik had mijn pyjama nog niet aan en ik gooide alles eruit. Bah! Gelukkig had ik rennend wel de wc kunnen vinden :). Daarna heb ik de hele dag in bed gelegen. Mijn kamergenoten hebben me veel geholpen. Het was wel heel erg warm in bed, want ja regenen deed het nog steeds niet. Door het vele slapen, was ik er in de avond weer een beetje. Ik was wel zo beroerd dat ik thuis een beetje ging missen. Ziek zijn in een ander land blijft toch niet leuk. Altijd mensen om je heen.
Ik had 1 Chinees meisje die voor me wilde zorgen en ze praatte de hele tijd tegen mij aan. Ik vond het echt wel interessant want het ging over de gebruiken in China maar als je ziek bent wil je gewoon alleen zijn.
De volgende dag voelde ik me wel beter, maar ontzettend slap. De vorige dag had ik alleen twee koekjes gegeten. Dus nog maar niet naar kindergarden. Er ging nu niemand want Anne voelde zich ook niet goed. Wat een watjes die Nederlanders!
Ik heb die dag even goed gegeten en toen ging het weer.
Donderdagochtend heb ik heel erg getwijfeld of ik wel heen moest gaan. Op sommige momenten voelde ik me nog best wel slap, maar ik heb mezelf zover gekregen om er toch heen te gaan. Zowaar in mijn eentje want Anne was nog steeds ziek. En wat was ik blij dat ik dat had gedaan want ik kreeg heel veel energie van de kinderen! De kleintjes blijven het leukste.
Vrijdag was Anne wel mee, maar eigenlijk ging het helemaal niet goed. Ze heeft ook bijna geen lesgegeven en was mijn assistent :). Ook handig maar voor haar was het volgens mij een hel, dat ene uurtje. Kan dat best begrijpen.
Na kindergarden moest ik gelijk terug naar mijn huis om te pakken voor Seminyak. Lekker surfen! :D Om half 1 gingen we weg want dan konden we nog gratis lunchen. Na een uur rijden waren we aangekomen en moesten we voor 1 nacht een hotel zoeken. Lena had een reisboekje mee waarin een aantal stonden dus we werden in een straat afgezet waar een goedkope zat. Toen we hem hadden gevonden bleek hij dicht te zijn. Nog 2 andere waren ook dicht. Blijkbaar zijn er in het laagseizoen veel hotels gesloten. In het boekje stond nog een hotel dat goedkoop genoeg was. Eerst maar even bellen of ze open waren en gelukkig was dat zo. Dus gingen we daar heen. Daarna hebben we geshopt en ervoor gezorgd dat we de volgende dag een surfles hadden. Voor 650.000 had je een les voor 2,5 uur en kon je daarna onbeperkt een surfbord huren. Ook de week erna. Super tof!
Vrijdagavond voor de rest niet veel gedaan, omdat we fris en fruitig wilde zijn voor de surfles de volgende morgen.
De volgende dag snel een ontbijtje gepakt en op naar het strand. We hadden er allemaal heel veel zin in! Had wel 1 keer gesurft in Nederland maar dat was inmiddels al zo lang geleden. Eerst kregen we een hele uitleg over het water en de wind enz. Niet veel van begrepen, maar de rest gelukkig ook niet. Lag dus niet aan mijn Engels (er was een meisje van Australië bij die het ook niet begreep). Daarna gingen we op het strand warm lopen, en gingen we eerst op het strand proberen zo snel mogelijk van liggen op het bord naar staan op het bord te gaan. Dat ging erg goed, ja dat wist ik nog wel. Snelheid was belangrijk. Daarna gingen we het water in met de boodschap om de eerste golf te blijven liggen voor het gevoel. Eerst zelf proberen. Lukte al aardig maar mijn band om mijn enkel was gedraaid waardoor ik bijna struikelde over mijn eigen touw... Ik er weer uit om m strakker te doen en hup de golven in. Precies de juiste plek waar een instructeur mij ging helpen de golf te pakken. En ik bleef natuurlijk keurig liggen. Iedereen was al wel een kwartier in het water, maar voor mij was het mijn eerste golf. Zegt die instructeur bijna geïrriteerd: "Waarom bleef je nou liggen?" Tja het was mijn eerste golf en ik moest dan blijven liggen werd me gezegd. Nou dan de volgende golf. En ja hoor ik kon gelijk staan! Wat super tof was dat. Het duurde super lang. Daarna was ik moe. Ik voelde echt dat ik eerder deze week ziek was geweest. Had nog steeds niet veel energie. Ben onder de les ook nog even het water uit gegaan om water te drinken. Daarna weer er in maar ik kon niet meer staand op mijn bord komen. Het was gewoon te zwaar. Morgen maar weer.
Die avond konden we niet meer uit, want we waren zo moe van het surfen en wilde de volgende morgen weer. Als ik wel uit ging, zou het surfen niks worden. Je kunt alleen surfen tussen 8 en 12. En dat schuift elke dag een uurtje op. (Heb ik begrepen uit de les :P)
Wij waren om 11 uur met bord en al op het strand. Hup het water in. Wat waren de golven hoog! Het was echt lastig om met bord en al het water in te komen! Maar vandaag is het toch gelukt om helemaal zelf een golf te pakken en te gaan staan. Een overwinning! In de middag hebben we lekker bij het zwembad gelegen en wat geshopt. Daarna gegeten en op 9 uur 's avonds moesten we helaas alweer terug.
Wat wel naar was is dat we zaterdag hoorde dat Anne echt heel ziek was geworden. Ze heeft een acute Bronchitus. Ze kon de volgende dag dus niet mee naar de kindergarden. Dat was wel heel vervelend (de ziekte!)
Ik besloot om alles maar te herhalen van de vorige week en ze een kleurplaat te laten maken. In het begin waren de kinderen erg druk maar toen kwam er een andere juf voor heel even in de klas. Wat ik ervan begreep is dat ze de kinderen streng toesprak dat ze naar mij moesten luisteren. Daarna ging ze weg en ging om het hoekje van de klas zitten. Ik was nu alleen met de kinderen en het ging hartstikke goed! Met handen en voeten kun je veel bereiken :). Ik was wel voor ongeveer 20 minuten alleen aan het lesgeven. Ik had plezier en de kinderen ook. Zo hoorde het. Ik corrigeerde en ze luisterde, en ze pikten dingen goed op. Super leuk.
Na de kindergarden kreeg ik van de begeleiders te horen dat er de volgende dag geen les was, omdat ze een feest hadden. Ik mocht wel heen om te kijken. Of ik dat wilde. Natuurlijk wilde ik dat! Super interessant!
Dat was vandaag. Toen we aankwamen (in sarong helemaal gepast :)) was de directrice blij verrast om ons te zien. Ze vond het ook echt heel erg leuk dat we een sarong droegen. Alle kinderen en leerkrachten waren op die manier gekleed. We mochten kijken en foto's nemen.
De kinderen zaten allemaal op de grond te wachten. Ze gingen bidden. Super mooi om het een keer van dichtbij te zien. Nadat alle kinderen het hadden gedaan mochten wij ook op onze knieën gaan zitten. We kregen eerst het heilige water over ons heel gespat. Daarna kregen we 4 keer een beetje water in ons hand. Drie keer moest je het in je gezicht doen en 1 keer over je haar. Daarna kregen we rijst om op ons voorhoofd te plakken. Bijzonder om dit ritueel eens zelf te doen.
Na wat organisatie kwam er een taart. Dat was het moment dat wij erachter kwamen wat voor feest er was. De school bestond 5 jaar. Er was een grote chocoladetaart met een kaart erop in de vorm van een 5. Ze gingen happy birthday zingen in het Engels en Bahasa en de kaartjes werden uitgeblazen. Ik stond inmiddels vooraan achter de taart om alles goed te kunnen zien. Daarna kregen de kinderen een stukje taart die ze aan een volwassene moesten geven. Ik stond er net en had dit niet gezien, dus ineens wezen ze mij aan. Het jongetje gaf me het stukje en wilde bijna weglopen, maar de leerkrachten bleven maar zeggen (al lachend) dat hij nog iets moest doen. Maar ja in het Bahasa dus ik begreep er niks van. Tot dat eentje zei kiss. Hij moest me nog een kus geven. Dus ik op 1 knie en het jongetje gaf mij een kus. Super speciaal eigenlijk. Lekkere taart jo!
Na de taart gingen een paar kinderen optreden. Daarna mochten we gaan eten. Allemaal speciale Balinese gerechten. Wilde natuurlijk alles proberen en het was ten tweede ook veel beter dan het eten wat we normaal krijgen! Super leuk dat we hieraan ook mochten deelnemen. Na het eten was er nog een afscheidsdans waarbij de leerkrachten de dans voordoen, en de kinderen doen het na.
Kortom, het was een hele gezellige en bijzondere dag met vele mooie ervaringen!

Volgende week zit ik op turtle eiland waar we geen wifi hebben, dus het zal even duren voordat ik weer een verhaal schrijf. Het zal wel nog langer zijn dan nu want ik weet zeker dat ik nog meer heb meegemaakt :)